W poprzednim wpisie na blogu „Czym jest pinopresura?” przybliżyliśmy założenia jednej z najbardziej wszechstronnych metod terapii manualnej – pinoterapii. Jej twórcą jest dr Radosław Składowski, a fundamentem działania jest neurofizjologiczne oddziaływanie na organizm poprzez bodźcowanie skóry i tkanek głębokich przy użyciu specjalistycznych narzędzi. Dziś przyjrzymy się temu, jak w praktyce wygląda zabieg pinoterapii – krok po kroku.
Diagnostyka funkcjonalna – pierwszy etap terapii
Każda sesja pinoterapii rozpoczyna się szczegółową oceną stanu pacjenta. Fizjoterapeuta przeprowadza wywiad oraz testy funkcjonalne, które pozwalają zlokalizować źródło dolegliwości i określić strategię działania. Kluczowe jest zrozumienie, czy problem ma charakter mięśniowo-powięziowy, odruchowy, czy może wynika z dysfunkcji układu nerwowego.
Narzędzia do pinoterapii – piny i katy w praktyce
Do właściwego zabiegu wykorzystywane są specjalistyczne narzędzia do pinoterapii – przede wszystkim piny i katy.
- Piny to metalowe, tępo zakończone pręty, które służą do punktowego oddziaływania na struktury nerwowo-mięśniowe, bez naruszania ciągłości skóry. Ich zadaniem jest stymulacja receptorów i odruchów skórno-mięśniowych.
- Katy przypominają szpatułki i wykorzystywane są do opracowywania większych powierzchni ciała, głównie powięzi. Ich zastosowanie pozwala na rozluźnienie tkanek, poprawę ich ślizgu i mobilności.
W zależności od celu terapii i lokalizacji problemu, terapeuta dobiera odpowiedni sposób aplikacji bodźców. Praca narzędziami do pinoterapii odbywa się zazwyczaj na odsłoniętej skórze, a każdy punkt lub obszar opracowywany jest w sposób kontrolowany i indywidualnie dostosowany do reakcji pacjenta.
Przebieg zabiegu pinoterapii
Po wstępnej diagnostyce terapeuta przystępuje do działania:
- Piny przykładane są punktowo, najczęściej do tzw. punktów motorycznych mięśni lub stref odruchowych. Poprzez ich ucisk dochodzi do pobudzenia odpowiednich struktur nerwowych, co prowadzi do rozluźnienia mięśni, poprawy ukrwienia i zmniejszenia bólu.
- Katy stosowane są w celu opracowania napięć powięziowych, a także w pracy nad bliznami, zrostami czy ograniczeniami ruchomości.
Zabieg może być wykonywany zarówno w pozycjach statycznych (np. leżenie), jak i dynamicznych – niekiedy z wykorzystaniem aktywnych ruchów pacjenta. Często już podczas sesji obserwuje się poprawę zakresu ruchu, zmniejszenie bólu lub uczucie „lekkości” w ciele.
Reakcje organizmu i odczucia pacjenta
Zabieg pinoterapii jest zazwyczaj dobrze tolerowany. Może jednak powodować przejściowe zaczerwienienie skóry, uczucie ciepła lub lekkie dolegliwości bólowe w miejscach intensywnie stymulowanych. W niektórych przypadkach pojawiają się drobne wybroczyny, zwłaszcza w obszarach o wzmożonym napięciu tkanek.
Efekty terapii bywają odczuwalne natychmiastowo, jednak pełna reakcja organizmu może rozwinąć się w ciągu kilku godzin lub dni po zabiegu. W zależności od wskazań, pinoterapia może być stosowana jako samodzielna metoda lub w połączeniu z innymi technikami – np. terapią manualną, ćwiczeniami funkcjonalnymi czy treningiem stabilizacji.
Zastosowanie pinoterapii
Pinoterapia znajduje zastosowanie w leczeniu wielu dolegliwości, takich jak:
- zespoły bólowe kręgosłupa,
- napięciowe bóle głowy,
- rwa kulszowa i inne zespoły korzeniowe,
- przeciążenia mięśniowe i ograniczenia ruchomości,
- dolegliwości psychosomatyczne związane z przewlekłym stresem.
To metoda, która doskonale wpisuje się w holistyczne podejście do pacjenta – pozwala nie tylko zredukować objawy, ale też wpłynąć na ich przyczynę.
Podsumowanie
Zabieg pinoterapii to precyzyjne i bezpieczne oddziaływanie na ciało pacjenta z wykorzystaniem specjalistycznych narzędzi. Piny i katy do pinoterapii umożliwiają skuteczną stymulację układu nerwowego i mięśniowo-powięziowego, a prawidłowo przeprowadzona sesja przynosi często zauważalną poprawę już po pierwszej wizycie.